Burgos-Leon
Blijf op de hoogte en volg Wim
02 Juli 2017 | Spanje, León
We zitten inmiddels in ons hotel in Leon. Om daar te komen hebben we de Meseta moeten trotseren. Dat is een hele klus. Maar laat ik jullie eerst even vertellen over Burgos. Op de dag dat wij de stad in wandelden, verhit en erg moe na een tocht van bijna 30 km. Wat blijkt, er zit een feestweek aan te komen. Het is voor een of andere heilige. We houden ze inmiddels niet meer uit elkaar hoor. Het zijn er gewoonweg te veel. Opening van het feest is dus precies om 14.00 uur, als wij met volle bepakking naar ons hotel proberen te komen. Precies op het kruispunt voor de stadspoort moeten wij passeren. Het ziet zwart van de mensen er is bijna geen doorkomen aan. Meerdere keren verontschuldigend gaan we voetje voor voetje door de massa. Het hotel wordt bereikt. Onze kamer maakt alles goed. Helemaal boven met een eigen balkon kamer en prachtig uitzicht over de stad. Eerste klas zicht op het vuurwerk dat 's avonds wordt afgestoken. We genieten van de feesten in de stad. Veel muziek, dans en optochten. De andere dag gebeurt er een klein wonder. Een week voor aankomst in Burgos laat ik mijn zonneklep op het bed hangen. In het plaatsje Torros del Rio. Ik baal, want ben inmiddels gehecht aan mijn klep. Er zit een zelf gehaakt klaviertje vier op van Marloes en een speldje van Amis de Pelerins in Frankrijk. Dus niet zomaar een klep. Ik moet het doen met de oude pet van Wim. Een week later in Burgos komen wij uit de Kathedraal (mooie rondleiding met Nederlands uitleg) het is 12.00 uur, dus de klokken gaan luiden. En ik zie een pelgrim het plein oversteken met mijn klep zichtbaar op zijn rugzak. Hij had van een meisje gehoord dat het van een grijze Nederlandse mevrouw was. Zelf kon ze hem niet meenemen, want ze ging naar huis. Deze Spaanse jongeman heeft dus een week lang met mijn klep op zijn rugzak gelopen. Dat we elkaar dan treffen op dat moment mag een klein wonder heten toch? De andere dag zijn we aan onze tocht over de Meseta begonnen. 185 km naar Leon over alleen maar rechte paden. Vaak net naast de autoweg en met verrekt veel losse stenen. Een hele dag 25-30 km rechtdoor lopen stemt niet zo vrolijk hoor.... Maar we leven op de ontmoetingen onderweg en hebben inmiddels voor alle mensen die we regelmatig zien een soort bijnaam. Zo loopt daar de 'bel Italiaan' en ' de Japanse' die helemaal geen Japanse blijkt te zijn. We blijven ons verbazen over de hoeveelheid jeugd. In het plaatje Hontanas hebben nog een hele mooi ervaring met de eigenaar van ons Hostal. Hij verteld ons van zijn avontuur en wat de camino hem heeft gebracht. Een mooi levensdoel en de liefde van zijn leven. Hij brengt ons helemaal in tranen, als hij ter afsluiting ook nog een prachtig lied zingt. We zijn nog steeds met veel plezier en verwondering onderweg. Na Leon gaan we voor ons gevoel aan een nieuw avontuur beginnen. De veel minder bekende Camino de San Salvador, dwars door het Cantabrisch gebergte richting Oveido. Dan over de Camino de Primitivo naar ons einddoel Santiago.
We laten de drukte achter ons!! Nu nog eerst even naar de Kathedraal en vanavond ontmoeten we onze Arno voor het laatst. Onze anderen vrienden houden ons regelmatig op de hoogte. Jacky en Edwin hopen we in Santiago te zien. Gelukkig hebben we nog 4 weken te gaan. Wie weet, voor kleine of grote wonderen. En zeker weten prachtige ontmoetingen.
We laten de drukte achter ons!! Nu nog eerst even naar de Kathedraal en vanavond ontmoeten we onze Arno voor het laatst. Onze anderen vrienden houden ons regelmatig op de hoogte. Jacky en Edwin hopen we in Santiago te zien. Gelukkig hebben we nog 4 weken te gaan. Wie weet, voor kleine of grote wonderen. En zeker weten prachtige ontmoetingen.
-
02 Juli 2017 - 13:12
Ton:
Hoi Hoi, weer een prachtig verhaal.
De heilige Antonius nog tegen gekomen?
Zou de "electieke" nog branden van 25 mei, anders moeten jullie even terug lopen!!!
Liefs Ton -
02 Juli 2017 - 15:44
Tarci En Joop Beekmans:
Wim en Anja (verhaal van Anja denk ik), wat mooi weer.
Schitterende tocht, echt mooi.
Voor ons geweldig mee te maken.
We voelen de stenen onder onze voeten doorschieten en horen de Spaanse Hostal eigenaar zingen. We denken dat je verstelt staat als het je overkomt dat zo'n man begint te zingen.
Houd vol, blijf schrijven; genieten wij mee.
Schrijf 8 oktober maar in je agenda, optreden met Faith!
Gr,
Tarci en Joop -
02 Juli 2017 - 17:04
Ido En Wilma:
Wat een prachtig 'klep verhaal' ! De wonderen zijn de wereld ook echt niet uit hoor!
Goede reis verder! knuffel van ons. -
02 Juli 2017 - 18:49
Marianne&Corné:
Weer een mooie sfeerimpressie van jullie belevenissen. De klep was fini fini foetsie. Maar het wonder geschiedde. Het klavertje Vier bracht geluk en sim sala bim de klep kwam weer terecht. Het heeft zo moeten zijn. Chapeau !
Jullie hebben je liefde voor het verdere leven bijna 7 jaar gelden gevonden, maar de ontmoeting met en verhaal van de eigenaar van het Hostal is wel een bijzonder verhaal. Wij kunnen ons voorstellen dat dit jullie 'gepakt' heeft. Zoveel ontmoetingen, zoveel contacten. Zoveel Cathedralen, zoveel kaarsjes. Het feestgedruis van een grotere pleisterplaats. Het maakt denken wij veel goed voor de saaie trajecten die nu eenmaal ook belopen moeten worden. Nu de camino del Salvador. Een 'eitje' ? Wij wensen jullie ook een goede reis verder.
-
02 Juli 2017 - 21:24
Jeanette:
Wat betreft de "klep" dat jullie die zien bij een andere pelgrim, ja mijn motto is toeval bestaat niet. -
02 Juli 2017 - 22:53
Annemarie:
Keek al erg uit naar een volgend verslag. Geweldig om dit te lezen weer en nog eens te herlezen. Die verbroedering onderweg is echt fantastisch. Veel plezier op de alternatieve route! -
04 Juli 2017 - 19:31
Anita :
Je begint het te leren Anja ;)
Een prachtig verhaal :)
Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
