Een dag uit het leven van een pelgrim
Blijf op de hoogte en volg Wim
02 Juni 2017 | Frankrijk, Pellegrue
Is het leven van een pelgrim altijd gevuld met plezier?? Nee hoor, al lijkt het wel zo als je de foto's voorbij ziet komen. Laat ik jullie even meenemen in een verslag van onze dag vandaag. Om 07.00 gaat er een wekker af en word ik wakker met een droge mond. Oei, toch te veel wijn gisteren? Het verblijf vannacht op een wijnchateau heeft zijn gevolgen. Twee flessen rood een driekwart volle fles wit en natuurlijk een heerlijk aperitief. Geregeld door onze Franse medepelgrim Jacky. Misschien toch wat veel! Het ochtendritueel begint met waterzak vullen, rugzak pakken en het prima vullend Frans ontbijt. Stokbrood (gisteren aangeleverd en dus taai) met jam. Wij zeggen gedag want Jacky gaat overdag zijn eigen weg en 's avonds zien we hem weer op onze eind bestemming. Het is heet en het wordt nog warmer. Na zes km komen we in een stadje waar onze volgende zorg van de dag moet worden gescoord. Lunch en postkaarten voor de oudjes want die kijken daar natuurlijk naar uit. Het is verdomd warm
In die stad en we zoeken gauw verkoeling in de zoveelste kerk. We krijgen er wel een mooie stempel en steken een kaars aan bij een speciaal Santiago kapel. Deze is voor een collega van Wim die haar vader heeft verloren. Ja het echte leven gaat helaas ook echt wel door hoor. We ploeteren verder en komen na deze stad geen dorp meer tegen. Dat wordt weer zoeken naar een plaatsje om te zitten. Tegen de middag is mijn stokbroodje met jam echt uitgewerkt en krijg ik een hongerklap. Een beetje geparkeerd sta ik. Maar zoals heel vaak is op deze route de St. Jacques is de redding nabij. Een kapel met kerkhof. Jippie, hij is open. Onze lieve heer zal ons niet kwalijk nemen dat we met een stoeltje uit de kerk even pauze nemen. Gezellig tussen de grafstenen is het koel en heel stil. Verder maar weer, want het moeten er dertig worden. Tussen de wijngaarden is het warm en we moeten zuinig zijn met water. Weer brengt een kerk met kerkhof redding. Een muurtje schaduw overleven. Dan is het tijd voor Wim om even een dip te hebben. Moet niet gekker worden, heeft hij bijna nooit. Ik praat maar wat en we gaan ons een voorstelling maken van dat heerlijke biertje dat op ons wacht. Net voor dat we het laatste stuk moeten beginnen gaat het ook weer omhoog. Gelukkig gaat Wim weer voorop en kan ik mij richte op zijn mooie bruine kuiten. Nog even Anja, ik zie het licht. Ik denk hoezo dan zijn we aangekomen in het paradijs?? Maar nee, het is de top van de heuvel en we mogen weer omlaag. Na een laatste inspanning en uitgeput en aardig verhit zien we Jacky al op het terras met een glas bier. Onze redding is dichtbij. Een koude Leffe en we komen een beetje bij. Misschien vragen jullie zich af waarom doe je dit?? Geen idee waarom we het elke dag weer leuk vinden. Zijn het de mensen om ons heen?? Is het de rust in ons hoofd?? Wat het ook is, we doen het samen en dat is misschien wel waar deze reis om draait.
In die stad en we zoeken gauw verkoeling in de zoveelste kerk. We krijgen er wel een mooie stempel en steken een kaars aan bij een speciaal Santiago kapel. Deze is voor een collega van Wim die haar vader heeft verloren. Ja het echte leven gaat helaas ook echt wel door hoor. We ploeteren verder en komen na deze stad geen dorp meer tegen. Dat wordt weer zoeken naar een plaatsje om te zitten. Tegen de middag is mijn stokbroodje met jam echt uitgewerkt en krijg ik een hongerklap. Een beetje geparkeerd sta ik. Maar zoals heel vaak is op deze route de St. Jacques is de redding nabij. Een kapel met kerkhof. Jippie, hij is open. Onze lieve heer zal ons niet kwalijk nemen dat we met een stoeltje uit de kerk even pauze nemen. Gezellig tussen de grafstenen is het koel en heel stil. Verder maar weer, want het moeten er dertig worden. Tussen de wijngaarden is het warm en we moeten zuinig zijn met water. Weer brengt een kerk met kerkhof redding. Een muurtje schaduw overleven. Dan is het tijd voor Wim om even een dip te hebben. Moet niet gekker worden, heeft hij bijna nooit. Ik praat maar wat en we gaan ons een voorstelling maken van dat heerlijke biertje dat op ons wacht. Net voor dat we het laatste stuk moeten beginnen gaat het ook weer omhoog. Gelukkig gaat Wim weer voorop en kan ik mij richte op zijn mooie bruine kuiten. Nog even Anja, ik zie het licht. Ik denk hoezo dan zijn we aangekomen in het paradijs?? Maar nee, het is de top van de heuvel en we mogen weer omlaag. Na een laatste inspanning en uitgeput en aardig verhit zien we Jacky al op het terras met een glas bier. Onze redding is dichtbij. Een koude Leffe en we komen een beetje bij. Misschien vragen jullie zich af waarom doe je dit?? Geen idee waarom we het elke dag weer leuk vinden. Zijn het de mensen om ons heen?? Is het de rust in ons hoofd?? Wat het ook is, we doen het samen en dat is misschien wel waar deze reis om draait.
-
02 Juni 2017 - 22:30
Tarci En Joop:
Die koude Leffe is toch wel echt iets om naar uit te kijken. Dat zou ik (Joop) ook doen. Misschien dat ik er morgen ook maar eens een neem op jullie reis!
De vaste gasten in de kerken die jullie bezoek zijn vast blij.
Eindelijk iemand binnen die kan praten!
Gaat goed lezen we.
Jullie kennen onze tip! Blijf genieten en lopen.
Gr,
Tarci en Joop -
02 Juni 2017 - 22:43
Maria:
jullie zijn echt bikkels. -
02 Juni 2017 - 23:14
Yvonne:
Mooi! -
02 Juni 2017 - 23:42
Gerritdien:
Je doet het samen.... ja, da's wel een stukje van het paradijs! -
03 Juni 2017 - 08:58
Ton:
Een prachtig verhaal Anja. IK word er een beetje emotioneel van. Ik snap wel waarom jullie dit doen!! Ik denk dat het de rust samen is en de ontmoetingen. Ik ken dat gevoel wel, maar dan de rust alleen.
Toen ik nog met Jannie en de kinderen op vakantie ging in Frankrijk en er nog geen GPS bestond, zochten we altijd op de kaart naar een kerkje om te pauzeren. Het was niet altijd goed voor de auto, maar wel de mooiste plekken om te rusten en altijd schaduw! Leuk dat jullie Jacky ook steeds tegen komen!
IK wacht met veel plezier weer op het volgende verslag.
-
03 Juni 2017 - 09:08
Annemarie:
Quelle histoire chaude et chaleureuse. Courage! -
03 Juni 2017 - 14:51
Marianne& Corné:
Mooi verhaal en inkijk in een willekeurige dag van jullie op weg
naar Santiago. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Maar dat mag de pret niet drukken. Vriend Jacky hoort inmiddels bij jullie verhaal, maar er is nog een andere vriend(in)
bijgekomen die iedere dag weer op jullie staat te wachten, toch ? Juist.......
Leffie Blond -
03 Juni 2017 - 14:53
Anjo:
Wat zijn jullie goed bezig. En wat een geweldig verslag. Zou er zo aan willen beginnen. Maar ik ben toch nog niet zo'n bikkel als jullie. Goede wandelingen nog en ik blijft jullie volgen. Dikke knuffel. Anjo
-
03 Juni 2017 - 16:32
Ruth:
Lieve Wim en Anja!
Wat doen jullie het goed samen! Leuk hoor om jullie avonturen te lezen.
En gelukkig is er naast de kerk met het kaarsje ook nog een glaasje! Hi, Hi!
Geniet samen en lekker doorstappen!
Hartelijke groet,
Ruth -
03 Juni 2017 - 18:48
Pieter:
Mooi verhaal.
Blijft een klus en zeker met de combinatie van alcohol -
03 Juni 2017 - 21:32
Annette:
Wat een ervaringen doen jullie op. En wat je ook tegenkomt , jullie doen het samen ! De Singing Circle heeft je "kaarsje" ontvangen. We zingen lekker door. Goede voortzetting van de reis. Veel groetjes, Annette -
04 Juni 2017 - 10:53
Trudy:
Ondanks de dipjes, komt het toch altijd goed en blijft het super!
Groetjes, Trudy -
05 Juni 2017 - 14:48
Ad En Lian:
Hallo bikkels,
Ben zo trots op mijn tennismaatjes en dat jullie het zo fijn hebben en idd deze prestatie doe je samen dat is zo geweldig.
Ben ook zeker blij dat jullie het biertjes en wijntjes drinken nog niet verleerd zijn, haha kunnen we er met de WICO weer tegenaan deze winter met tennis.
Nog veel plezier en kracht toegewenst om het af te maken.
liefs van ons xxx -
05 Juni 2017 - 22:17
Marleen:
Mooi verhaal met de bittere werkelijkheid van deze stoere pelgrims. Respect heb ik voor jullie. Lieve groet Marleen. -
06 Juni 2017 - 16:22
Mark:
Hi Wim en Anje,
Ik ben er misschien vroeg mee maar nu denk ik er aan. Wim, een hele fijne verjaardag donderdag en hopelijk is jullie nieuwe blonde vriendin ook van de partij :)
Greetz,
Mark
-
08 Juni 2017 - 12:01
Rob H:
Hallo Wim en Anja,
Mooie verhalen! Er zijn dus goede en 'minder goede' dagen. Het is net het 'echte' leven haha maar geweldig wat jullie doen! Wim, lees net dat je vandaag jarig bent. Van harte gefeliciteerd! Neem er vandaag (weer) een lekker biertje op! Ik blijf jullie volgen.
Gr. Rob H
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
